Survivor Dilşah'ın hikayesi

"BİZ KENDİ KENDİMİZE BÜYÜDÜK" Kurt hayat hikayesini şu sözlerle anlattı: "Şimdiye kadar kimseye anlatmadım. Ben 12 yaşındaydım, anne oldum, baba oldum bir de abla oldum. Biz sokakta büyüdük çünkü. Anne baba vardı ama bize sahip çıkmadılar. Biz çatısı olmayan bir yerde büyüdük. Baraka bana şu an ev gibi geliyor üstü kapalı olduğu için. Ben üstü açık bir yerde büyüdüm. Yattığım yer, yer değildi. Çatı yoktu, elektrik yoktu, su yoktu... Biz kendi kendimize büyüdük. Benim hiç oyuncağım olmadı mesela. Kız çocuklarının Barbie bebekleri olur ya mesela benim hiç oyuncağım olmadı, kimse bana oyuncak vermedi. Elime oyuncak alıp oynamadım. Ben, anne, baba, abla olarak üç kişi olarak büyüdüm. "BEN ÇÖPTEN YEMEK YEDİĞİMİ BİLİYORUM" Şöyle söyleyeyim; Çöpten hiç yemek yediniz mi? Ben çöpten yemek yediğimi biliyorum. O artıkları yediğimi biliyorum öyle bir hayattan geldim. Burada yediğim pirinç, bulgur, işte erzak bana aslında çok geliyor. Çünkü biz çöpten yemek yiyorduk. Ben 3 kardeşimle çöpten yemek ayıkladığımı hatırlıyorum. O hayattan bizi aldılar, bizi yurda verdiler.