Gençliğimin en güzel yıllarıydı

Gençliğimin en güzel yıllarıydı

Kapının hafif aralı olduğunu fark ettim. Sanki bir şey beni oraya doğru çekiyordu, merak duygusuyla kalbim hızla çarpmaya başladı. Bir adım atarak, derin bir nefes aldım ve hafifçe aralıktan bakmaya başladım. İçeride eşim ve evdeki yardımcı kadın vardı. Eşim masanın başında oturmuş, ciddi bir şekilde kağıtlara göz atıyordu. Kadın, onun karşısında dikkatle dinliyor ve zaman zaman başını sallayarak onaylıyordu.

Eşim gülümsedi ve kadınla konuştu. "Bu planı bu kadar uzun süre gizlemek gerçekten zor oldu, ama her şey sonunda doğru zamanlamayla olacak. O, hayatımın her şeyiyim. Ona ve bebeğimize her şeyin en iyisini sağlamak için elimden geleni yapacağım," dedi. Kadın, eşimin sözlerine içten bir şekilde karşılık verdi: "Gerçekten çok şanslı bir kadının yerinde olduğunu hissediyorum. O kadar çok kadın var ki, ona her anlamda yardımcı olmayı arzulayan. Ama belli ki, siz birbirinize çok yakışıyorsunuz," dedi.

Bu sözler, içimdeki karanlık düşünceleri aydınlatmaya başladı. İçim ısındı, çünkü eşimin söyledikleri, her şeyin düşündüğüm gibi olmadığını fark ettirdi. Her şey yolundaydı, kaygılarım gereksizdi. Birkaç saniye daha dinledim, ama daha fazla kalmamaya karar verdim. Eşim masadaki kağıtları toparladı, kadına teşekkür etti ve, "Gerçekten senin yardımın olmadan bu kadar detaylı bir şekilde düşünebilirdim. O her şeyin en güzeline layık," dedi.

Yavaşça geri çekildim, odaya ses vermeden çıktım. Üst kata çıktığımda içimde bir huzur vardı. Yanlış anlamışım, eşim her zaman olduğu gibi bizi düşünüyordu. Yatak odama gidip yumuşak örtünün altına girdim. O an, kalbimdeki huzurla bir gülümseme oluştu. Eşim ve bebeğimiz için her şeyin en iyisini istiyordu ve ben, tüm bu çabalarını anlamıştım. Gözlerim kapanırken, düşündüm; her şey daha güzel olacaktı.